ESTACIÓN METEOROLÓXICA
O "reloxo" é como popularmente se coñece esta peculiar estación meteorolóxica.
Atópase na Alameda Félix Soage, frente a estación marítima e o porto.
É unha propiedade pública.
Foi construido a principios do século XX. En realidade é unha copia, que máis ou menos se conserva.
Conta con: termómetro, barómetro, pluviómetro... e unha viraventos na parte superior.
Era sempre consultado polos pecadores e mariñeiros antes de facerse ao mar, ao igual ca as súas esposas.
O reloxo é un gran símbolo da vila de Cangas, que a pesar de estar algo vello, é moi bonito.Está dentro do casco vello.
Autores/as: Javier, Darío, Ainoa ,Ana e Jorge Paz.
MASSÓ
A Fábrica de Massó encóntrase en Cangas, no porto vello, ao lado da praia de Massó.
Alí vendían produtos enlatados moi demandados naquela época como o atún, o bonito, as sardiñas, os mexillóns, os filetes de anchoa, os berberechos...
En 1941, os irmáns Massó, inauguaron a Fábrica de Cangas de Morrazo. Esta mesma está formada por dúas dársenas, varadeiro, taller, seción de envases metalúrxicos, unha central eléctrica, unha factoría baleeira, unha fábrica de xeo e adémais unha de fabricación.
Os seus fundadores foron Jose María Massó García (1899-1981), Antonio Massó García (1901-1989) e Gaspar Massó García.
Adémais da fábrica de Cangas, tamén houbo outra no concello de Bueu. Aquí fundaron o museo Massó. Esta formado por unha coleción de libros, cartas mariñas e de navegación.
Autores/as: Ángel, Sara, Lara e Aitor.
EX-COLEXIATA DE CANGAS
A ex-colexiata de Cangas é a xoia artística do municipio de Cangas xunto co cruceiro de Hío .
A maior parte da súa construcción data do século XVI , aínda que se cre que o primitivo templo remontábase ,alomenos, un século máis atrás .
Durante case 500 anos viviu midificacións e aportacións de cada época e estilo .
O papa Paulo III a elevou ao rango de colexiata no ano 1546 aínda que non foi ata corenta anos despois cando se levantou a fachada proxectada por Jacomé Fernandéz no 1585 , unha das mellores mostras da arte renacentista en Galicia .
A torre distribuida en dous corpos, é do século XVIII .
A ex-colexiata conta cunha capela maior cun espectacular retablo barroco do ano 1744 e outras capelas de gran valor artístico .
Destaca a figura do Cristo do Consolo taliada por Xoan Pinto en 1796 .
Autores/as: Lope, Lidia, Jose Luis e Gabriel.
ESPAZO NATURAL: CABO HOME
Cabo Home atópase na parte máis occidental da península do Morrazo na zona terrestre máis cercana ás Illas Cies , pertence ao Parque Nacional das Illas Atlánticas , situado tan só a menos de 2,5km .
O seu nome galego se poronuncia tal e como se escribe"Cabo Home".
Toda a área adquire un gran valor natural e paisaxístico debido aos seus cabos, acantilados e na súa diversidade na flora e fauna. A zona está comprendida entre os cabos de Punta Subrido e Punta Robaleira.
Dende Cabo Home comeza a rochosa e abrupta costa chamada Costa da Vela ou Costa de Soavela.
Dentro desta encontrase o mítico Monte do Facho co seu interesante santuario do Deus Berobreo, así coma o poboado castreño da súa cumbre.
En Punta Robaleira apreciamos o antigo faro de cor vermello de Cantería.
Entre estes dous cabaos encóntrase a fermosa praia de Mlide, cunha extensión de 250m de longo e 40m de ancho e está rodeada dun gran piñeiral. Xusto en fronte, se situán as Illas Cíes.
Na punta de Cabo Home nos encontramos co outro faro, máis esvelto, alto, de forma cilíndrica, e de cor branca. Este é un dos faros máis altos de Galicia e é o punto terrestre máis cercano ás Illas Cíes. En Punta Subrido, encóntrase outro faro máis, da mesma feitura dese último e a única diferencia co anterior é que este consta de dous pisos, un menos que o anterior.
Autoras/es:Lúa, Andrea ,Adrián e Carlota.
PRAZA DE ABASTOS
A praza de Abastos é o centro da actividade en Cangas polas mañás;xa que, é aquí onde se compra o peixe e marisco fresco que cada día venden as pescantinas ( merluza, sargos, rodabaio, peixe sapo...).
A praza construíuse en 1925 grazas ao diñeiro que donou ao pobo de Cangas, Xosé Felix Soaxe Vilariño, fillo de pescadores que emigrou a América onde fixo fortuna ( tamén co diñeiro que doou, construíuse o placo da música da Alameda).
Autores/as: Samuel, Marina, Jorge, Alejandro e Mateo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario