lunes, 7 de diciembre de 2015
Galiza da miña vida
Galiza da miña vida
Galiza, Galiza, dos meus amores.
Eres moi bonita coma as Azores
Quérote moito como tocar os tambores
e linda moi linda cheas os meus pulmóns.
Teño tanta sorte de estar aquí
que nunca me irei sen pensar en ti.
Un día vou visitar Santiago de Compostela
a ver a catedral porque é o signo da capital.
"Ondiñas veñen, ondiñas veñen,"
isto vai por ti Rosalía de Castro
a ti tamén te quero moito.
"Ondiñas veñen e van, que o galego non se extingaaa..."
Marcos Gago Táboas 5º "A"
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Mola he rapazes/as.
ResponderEliminarMola he rapazes/as.
ResponderEliminarSi,mola moito Marcos!
EliminarMira que traballades!!!
Que poesía tan ben feita!. É mellor cando a expoñes oralmente!. Encantoume Marcos!. Bo traballo
ResponderEliminarQue poeta estás feito Marcos, me gustou moito, sigue así
ResponderEliminarMoi ben Marcos! Esta poesía está moi bonita, mola moito
ResponderEliminar