lunes, 7 de diciembre de 2015

Galiza da miña vida


                                       Galiza da miña vida


                                   Galiza, Galiza, dos meus amores.

                                   Eres moi bonita coma as Azores
                                 
                             Quérote moito como tocar os tambores
  
                            e linda moi linda cheas os meus pulmóns.



                                    Teño tanta sorte de estar aquí

                                 que nunca me irei  sen pensar en ti.

                            Un día vou visitar Santiago de Compostela

                            a ver a catedral porque é o signo da capital.



                                     "Ondiñas veñen, ondiñas veñen,"

                                      isto vai por ti Rosalía de Castro

                                         a ti tamén te quero moito.

                     "Ondiñas veñen e van, que o galego non se extingaaa..."




         Marcos Gago Táboas  5º "A"

6 comentarios:

  1. Que poesía tan ben feita!. É mellor cando a expoñes oralmente!. Encantoume Marcos!. Bo traballo

    ResponderEliminar
  2. Que poeta estás feito Marcos, me gustou moito, sigue así

    ResponderEliminar
  3. Moi ben Marcos! Esta poesía está moi bonita, mola moito

    ResponderEliminar